Rudlicki Jerzy
\
\
Rudlicki Jerzy
Źródło: Praca zbiorowa, "Ku Czci Poległych Lotników", Warszawa 1933
Polski inżynier lotniczy, kapitan polskiego lotnictwa wojskowego. Absolwent Ecole Nationale Superieure de l'Aeronautique w Paryżu.
Urodził się 14 marca 1893 r. (niektóre źródła podają 27 marca).
W grudniu 1910 prezentował swój szybowiec
na Wystawie Przemysłowej i Handlowej w Odessie, otrzymując na niej nagrodę oraz dyplom uznania Odesskiego Oddziału Cesarskiego Rosyjskiego Stowarzyszenia Technicznego.
W latach 1912-14 zbudował swój pierwszy samolot R-I.
Po wybuchu I WŚ służył w 8. Korpusie, w składzie którego uczestniczył w walkach pod Dubnem i Tarnopolem. Następnie kontynuował swoją służbę w Chodynce pod Moskwą.
Po podjęciu współpracy z ppłk. G.Macewiczem, dostał rozkaz udania się do Harbinu. Stamtąd udało mu się przedostać do Paryża, gdzie wstąpił do Błękitnej Armii gen.Hallera. We Francji odbył także szkolenie lotnicze w Dijon, Pau i Biscaross.
Po 11 listopada 1918 r. odwołano go do Sztabu Armii w Paryżu, gdzie gen.Haller wysłał go wraz por.A.Małkowskim do Odessy. Po problemach w Cieśninie Messyńskiej powrócili obydwaj do Paryża.
Do kraju przybywa z Błękitną Armią w maju 1919 r. Rozpoczyna swą służbę w 16 Eskadrze Wywiadowczej. Po zakończeniu służby na froncie dostał przydział do Departamentu III MSWojsk. Równolegle wykonywał obowiązki w Polskiej Misji Wojennych Zakupów. W późniejszym okresie miał przydział w CZL.
Począwszy od 1.października 1926 r. dostał bezterminowy urlop w MSWojsk.
W 1925 r. rozpoczął pracę jako szef biura konstrukcyjnego w Zakładach Mechanicznych Plage & Laśkiewicz w Lublinie.
Począwszy od samolotu R-IX stosował charakterystyczne rozwiązania konstrukcji kadłuba, w postaci spawanej ramy z rur stalowych krytej płótnem, wraz z silnikami gwiazdowymi.
Po ok. sześciu latach od rozpoczęcia pracy w biurze konstrukcyjnym, jego projekty były lepiej opracowane, i bardziej doceniane.
Od 1928 r. pracował nad rozwiązaniem polepszenia pola obserwacji tylnej półsfery samolotu. Opracował w tym celu usterzenie motylkowe, znane także jako usterzenie Rudlickiego. Wypróbował je z pozytywnym skutkiem w 1929 r. na samolocie Hanriot H-28 Motylek. Kontynuacją projektu było opracowanie z tym usterzeniem modyfikacji samolotu Lublin R-XIII, znanej jako Lublin R-XIX.
Po pozytywnym przejściu dmuchań w tunelach aerodynamicznych w Farnborought (otrzymana nazwa V-tail), wytwórnia ZMPiL próbowała sprzedać to rozwiązanie w samolotach oferowanych Departamentowi Lotnictwa MSWojsk. Z racji braku zainteresowania nie kontynuowano prac w tym kierunku. Rozwiązanie to zostało opatentowane (Polska, Niemcy, Francja, Szwecja, USA, Czechosłowacja, Wielka Brytania, Holandia, Rumunia, Luksemburg).
Po rozwiązaniu ZMPiL, nie przyjęto go do pracy w Lubelskiej Wytwórni Samolotów - jako jedynego konstruktora z poprzedniej wytwórni.
Po utracie pracy w ZMPiL zakupił upadający majątek w Olbięcinie.
Został zmobilizowany pod koniec sierpnia 1939 r. z przydziałem do 4. Pułku Lotniczego. Internowano go w Rumunii. Do Francji przedostał się przez Jugosławię i Włochy. Pracował w filii zakładów Potez w Casablance.
Do Anglii przedostał się z grupą PLL "Lot". Na terenie Wysp Brytyjskich pracował m.in. w Burton Wood Repair Depot, Lockheed Overseas Corporation. Opracował w tym czasie wyrzutnik bombowy do B-17 (nawiązujący do rozwiązania inż.Świąteckiego), oraz wykonał projekt drzwi bombowych do B-26 Marauder.
Pod koniec wojny dostał propozycję wyjazdu do USA. Przybył tam 13 kwietnia 1945 r. do portu w Halifax. Pracował dla Republic Aviation Corporation.
Odznaczono go m.in. Krzyżem Kawalerów Legii Honorowej, Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi.
Zmarł 12 sierpnia 1977 r.
Opracował następujące typy samolotów i szybowców:
- szybowiec nr 1
- szybowiec nr 2
- szybowiec nr 3
- szybowiec nr 5
- szybowiec nr 7
- szybowiec nr 8
- szybowiec nr 9
- R-I (samolot)
- Rudlicki R-VII Odwet (samolot, tylko projekt)
- Lublin R-VIIIa (samolot)
- Lublin R-VIII/hydro (/bis, /ter) (samolot)
- Lublin R-IX (samolot)
- Lublin R-X (samolot)
- Lublin R-XI (samolot)
- Lublin R-XII(samolot)
- Lublin R-XIII (R-XIIIA, R-XIIIB, R-XIIIC, R-XIIIDr, R-XIIID) (samolot)
- Lublin R-XIIIbis (samolot)
- R-XIIIE / R-XIIIF (samolot)
- Lublin R-XIII G/ter (samolot)
- Lublin R-XIV (samolot)
- Lublin R-XV (samolot, tylko projekt)
- Lublin R-XVIa2 (samolot)
- Lublin R-XVIb (samolot)
- Lublin R-XVII (samolot, tylko projekt)
- Lublin R-XVIII (samolot, tylko projekt)
- Lublin R-XIX/XIXa (samolot/projekt)
- Lublin R-XX (samolot)
- Lublin R-XX A (samolot, tylko projekt)
- Lublin R-XX B (samolot, tylko projekt)
- Lublin R-XXI (samolot, tylko projekt)
- Lublin R-XXII (samolot, tylko projekt)
- Lublin R-XXII A3/B3 (samolot, tylko projekt)
- Lublin R-XXIII
Źródła:
-
Andrzej GLASS "Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939", WKiŁ, Warszawa 1977
-
Encyklopedia Popularna PWN, Warszawa 1995
-
Jerzy R. KONIECZNY "Kronika lotnictwa polskiego 1241-1945", WKiŁ , Warszawa 1984
-
Mariusz Wojciech MAJEWSKI, "Przemysł lotniczy w Lublinie 1919-1939", ZP Grupa, Warszawa 2009
-
Mariusz Wojciech MAJEWSKI, "Samoloty i Zakłady Lotnicze II Rzeczypospolitej", ZP Poligrafia, Warszawa 2006
-
Praca zbiorowa, "Ku Czci Poległych Lotników", Warszawa 1933
|