Lublin R-XIIIDr

Polski samolot rajdowy. Była to przebudowa egzemplarza w wersji Lublin R-XIIIB z kabiną pasażera w miejscu stanowiska strzeleckiego.

Wszystkie przeróbki poprzedziło studium przeprowadzone w ITBL. Zbudowany samolot został oblatany przez pilota Szulczewskiego pod koniec kwietnia 1933 r. Cała przebudowa była przeprowadzona z inicjatywy mjr.Karpińskiego i Ligi Morskiej i Kolonialnej.

Samolot w odróżnieniu od pierwotnego egzemplarza w wersji B miał wprowadzone następujące modyfikacje:

• silnik osłonięty pierścieniem Townenda o przedłużonej cięciwie
• metalowe śmigło
• zmieniony obrys statecznika pionowego
• osłonięte dolne golenie podwozia
• owiewki kół
• zbiornik paliwa o objętości 900 l

Samolot początkowo oznaczono jako Lublin R-XXIII, potem zmieniając oznaczenie na R-XIIIDr.

Do 10 maja 1933 r. zostały wykonane dodatkowe próby w ITBL podczas, których uszkodzono płatowiec. Samolot został wyremontowany do sierpnia 1933 r. Wczerwcu 1934 r. otrzymał znaki cywilne SP-AJT.

Przed wykonaniem przelotu do Australii w 1935 r. został ponownie wyremontowany.

Przelot rozpoczęto 21 października 1935 r. Zakończył się rozbiciem samolotu rajdowego 10 listopada podczas startu z lotniska Kohlak w Syjamie.

Rozbity samolot dostarczono drogą morską do Polski. Skasowano go w 1936 r.

Wyprodukowano tylko jeden egzemplarz (numer 56.51).

Samolot Lublin R-XIIIDr był dwumiejscowym górnopłatem o konstrukcji mieszanej.

Kadłub kratownicowy spawany z rur stalowych, krytych płótnem, oraz blachą duralową w przedniej części kadłuba. Miał zamontowany zbiornik paliwa wyrzucany w locie.

Skrzydła drewniane dwudźwigarowe, nosek kryty sklejką, dalej płótnem. Mocowane do kadłuba piramidką i dwoma parami zastrzałów o przeroju kroplowym.

Usterzenie spawane z rur stalowych, kryte płótnem.

Podwozie stałe trójgoleniowe z płozą ogonową. Koła z owiewkami. Osłonięte dolne golenie podwozia.

Wyposażenie dodatkowe :

• sztuczny horyzont
• busola żyroskopowa

Załogę samolotu Lublin R-XIIIDr stanowili pilot i inżynier mechanik.

Silnik	Skoda G-1620A (gwiazdowy)
Moc [KM]	340
Rozpiętość [m]	13,25
Długość [m]	8,2
Wysokość [m]	2,76
Powierzchnia nośna [mkw]	24,5
Masa własna [kg]	1063
Masa całkowita [kg]	2154
Prędkość maks. [km/h]	196
Prędkość wznosz. [m/s]	1,6
Pułap [m]	1 900
Zasięg [km]	2500

Źródła:

• Andrzej GLASS, "Polskie konstrukcje lotnicze, tom I", wyd. Stratus 2004
• Tadeusz KRÓLIKIEWICZ "Polski samolot i barwa", WMON, Warszawa 1990
• Andrzej MORGAŁA, "Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939", Bellona Lampart, Warszawa 2003
• Andrzej GLASS, Krzysztof CIEŚLAK "Barwa w lotnictwie polskim", tom I, WKiŁ Warszawa 1985