Historia Lotnictwa Polskiego
 
     
   
     
 
 

Lublin R-Xa

  • Strona główna \ Samoloty i inne \ Lublin R-Xa
  • Lublin R-Xa bis

    Andrzej GLASS, Wiesław BĄCZKOWSKI "Barwa w lotnictwie polskim. Samoloty słynnych przelotów 1925-32", WKiŁ Warszawa 1990

    Polski samolot łącznikowy, powstały na podstawie wymagań Departamentu Aeronautyki MSWojsk. z 1927 r.

    Do konkursu zostały zgłoszone prototypy z wytwórni : PWS, PZL oraz ZMPiL.

    Opracowywanie konstrukcji rozpoczęto w zespole pod kierunkiem inż.J.Rudlickiego w grudniu 1927 r.

    W następnym roku przygotowano płatowiec do prób statycznych, oraz prototyp do oblotu. Samoloty te objęto zamówieniem dopiero po ich wykonaniu przez wytwórnię ZMPiL.

    Próby statyczne wykonano w okresie 12/1928 - 01/1929, w dniach 18.12.1928, 28.01.1929, oraz 31.01.1929 r. Osobno testowano kadłub i skrzydła.

    Oblot prototypu z nr.52.1 wykonano 1 lutego 1929 r. Podczas prób wykorzystano podwozie kołowe i płozowe. Samolot pilotował Antoni Mroczkowski.

    Drugi prototyp o numerze 52.7 (SP-ABW) zbudowano w marcu 1929 r., z wyposażeniem typowym dla samolotów rajdowych i oznaczono go jako R-Xa. Numer 52.7 nadano dopiero latem 1929 r.

    Wiosną 1929 r. odbył się pełen program prób w locie. Pomimo osiągów gorszych od oczekiwanych, złożono zamówienie na serię informacyjną dla polskiego lotnictwa wojskowego. Produkcję zrealizowano do końca lata 1929 r.

    Samoloty seryjne R-Xa były wyposażone w drewniane śmigło.

    Gotowy płatowiec R-Xa wystawiono w czerwcu 1929 r. na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu.

    Samoloty seryjne przechodziły próby eksploatacyjne podczas jesiennych manewrów w 4. i 6. Pułku Lotniczym. Egzemplarz o numerze 52.3 przekazano na poczet prób do ITBL.

    Na egzemplarzu SP-ABW załoga W.Makowski i B.Wieman, wykonała 25.08.1929 r. bez międzylądowań przelot z Poznania do Barcelony.

    Pod koniec 1929 r. polskie lotnictwo wojskowe ostatecznie zdecydowało się na konstrukcję z ZMPiL. R-Xa miał najlepsze właściwości skróconego startu i lądowania, zachowywał stateczność i sterowność w zakresie małych prędkości oraz miał zadowalające osiągi. Zastrzeżenia budził zbyt szeroki kadłub.

    Rozwinięciem samolotu Lublin R-Xa były samoloty R-X i R-XIII.

    W 1931 r. trzy egzemplarze R-Xa przebudowano na samoloty sztabowo-łącznikowe. Usunięto z nich obrotnice z km-ami, przebudowano tylne kabiny i wstawiono w każdym z nich fotel dla pasażera. Były one użytkowane w 2., 3. i 5. PL.

    Wszystkie seryjne samoloty Lublin R-Xa użytkowano w lotnictwie wojskowym do 01.10.1932 r. W użytku pozostał tylko drugi prototyp o numerze 52.7.

    3. lipca 1931 r. kpt.S.Karpiński wykonał na egzemplarzu SP-ABW, w ramach przygotowań do lotu do Australii, lot dookoła Polski - na dystansie 1650 km. Kolejnym etapem przygotowań do lotu międzykontynentalnego, było wykonanie lotu dookoła Europy na dystansie 6450 km w dniach 23.08 - 07.10.1931.

    W 1932 r. samolot SP-ABW został zmodyfikowany. Dodano owiewki na koła, pierścień Townenda, oraz metalowe śmigło i zbiornik paliwa na 18 godzin lotu. Tak zmodyfikowany płatowiec oznaczono R-Xa bis. Na samolocie tym z nazwą własną "Srebrny Ptak", kpt.S.Karpiński wraz z W.Rogalskim, wykonali w dniach 2-24.10.1932 r. rajd do Afryki i Azji na dystansie 14 390 km.

    Po zakończeniu rajdu, maszyna została przekazana na stan 3.PL. Samolot został ostatecznie skasowany, po wypadku w dn. 26.10.1934.

    Samolot Lublin R-Xa był dwumiejscowym górnopłatem o konstrukcji mieszanej.

    Kadłub kratownicowy spawany z rur stalowych, krytych płótnem, oraz blachą duralową w przedniej części kadłuba. Miał zamontowany zbiornik paliwa wyrzucany w locie. Wyloty spalin były zaopatrzone w tłumik, oraz wyprowadzono je poza obrys kabiny. Dzięki temu samolot na wysokości 200-300 m, był słabo słyszalny dla obserwatora na ziemi.

    Skrzydła drewniane dwudźwigarowe, kryte sklejką do przedniego dźwigara, dalej płótnem. Mocowane do kadłuba piramidką i dwoma parami zastrzałów o przeroju kroplowym. Możliwe było składanie skrzydeł wzdłuż kadłuba.

    Usterzenie spawane z rur stalowych, kryte płótnem.

    Uzbrojenie stanowił jeden km.Lewis obserwatora.

    W skład wyposażenia dodatkowego opcjonalnie wchodziły: - stacja radiowa - aparat fotograficzny - podchwytywacz meldunków

    Załogę samolotu Lublin R-Xa stanowili pilot i strzelec-obserwator.

    Inne fotografie / ilustracje:

    Lublin R-Xa bis

  • Lublin R-Xa bis, Źrodło: Andrzej GLASS, Wiesław BĄCZKOWSKI "Barwa w lotnictwie polskim. Samoloty słynnych przelotów 1925-32", WKiŁ Warszawa 1990, (Kliknij na powyższy rysunek aby obejrzeć jego powiększenie).
  • Silnik Wright J-5B
    (gwiazdowy)
    Moc [KM]
     
    220
     
    Rozpiętość [m]
     
    13,5
     
    Długość [m]
     
    8,33
     
    Wysokość [m]
     
    2,98
     
    Powierzchnia nośna [mkw]
     
    25,96
     
    Masa własna [kg]
     
    966
     
    Masa całkowita [kg]
     
    1363
     
    Prędkość maks. [km/h]
     
    164
     
    Prędkość wznosz. [m/s]
     
    4,2
     
    Pułap [m]
     
    3 400
     
    Zasięg [km]
     
    670-750
     

    Źródła:

    • Andrzej GLASS, "Polskie konstrukcje lotnicze, tom I", wyd. Stratus 2004
    • Andrzej GLASS, Krzysztof CIEŚLAK "Barwa w lotnictwie polskim", tom I, WKiŁ Warszawa 1985
    • Andrzej GLASS, Wiesław BĄCZKOWSKI "Barwa w lotnictwie polskim. Samoloty słynnych przelotów 1925-32", WKiŁ Warszawa 1990
    • Mariusz Wojciech MAJEWSKI, "Przemysł lotniczy w Lublinie 1919-1939", ZP Grupa, Warszawa 2009
    • Mariusz Wojciech MAJEWSKI, "Samoloty i Zakłady Lotnicze II Rzeczypospolitej", ZP Poligrafia, Warszawa 2006