Historia Lotnictwa Polskiego
 
     
   
     
 
 

Lublin R-XIIIA

  • Strona główna \ Samoloty i inne \ Lublin R-XIIIA
  • Lublin R-XIIIA

    Lublin R-XIIIA, pierwszy prototyp, Centralna Eskadra Treningowa,
    Źródło: Tomasz J. KOWALSKI, Biblioteczka Skrzydlatej Polski nr 9 "Godło i barwa w lotnictwie polskim 1918-1939", WKiŁ, Warszawa 1981

    Polski samolot towarzyszący do zadań bliskiego rozpoznania, celności artylerii, łączności.

    Pierwszy prototyp zbudowano w czerwcu 1931 r. Drugi prototyp powstał z przebudowania samolotu Lublin R-XIV o numerze 54.15.

    W dniach 16-18 lipca 1931 r. drugi prototyp wziął udział w konkursie na samolot towarzyszący.
    Stwierdzono następujące cechy prototypu :

    • łatwość pilotażu
    • dobre własności w locie
    • słabe osadzenie silnika w łożu
    • zbyt jaskrawe plamy proponowanego kamuflażu

    Po zakończeniu konkursu komisja wybrała do dalszych prac drugi prototyp Lublin R-XIII. Na tej podstawie płk Ludomił Rayski zameldował 5.lipca o wyborze samolotu towarzyszącego. Na tej podstawie złożono do wytwórni Plage & Laśkiewicz wytwórni Plage & Laśkiewicz zamówienie na 50 egzmplarzy.

    Produkcję wersji R-XIIIA rozpoczęto we wrześniu 1931 r. Wzrocem produkcyjnym był pierwszy prototyp (nr 56.1). Pierwszy egzemplarz oddano do użytku w lotnictwie wojskowym w czerwcu 1932 r.

    Seria ta nie była liczna i wprodukowano oprócz prototypu łącznie dziesięć egzemplarzy (numery 56.1 - 56.10).

    Samoloty tej serii miały płaski grzbiet kadłuba, lotki o mniejszej rozpiętości, metalowe śmigło, oraz półobrotnik obserwatora R-1 (część egzemplarzy).

    Podczas remontów przerabiano je do standardu wersji Lublin R-XIIIB.

    Samolot Lublin R-XIIIA był dwumiejscowym górnopłatem o konstrukcji mieszanej.

    Kadłub kratownicowy spawany z rur stalowych, krytych płótnem, oraz blachą duralową w przedniej części kadłuba. Miał zamontowany zbiornik paliwa wyrzucany w locie.

    Skrzydła drewniane dwudźwigarowe, nosek kryty sklejką, dalej płótnem. Mocowane do kadłuba piramidką i dwoma parami zastrzałów o przeroju kroplowym. Lotki wyposażone w klapki Flettnera.

    Usterzenie spawane z rur stalowych, kryte płótnem.

    Podwozie stałe trójgoleniowe z płozą ogonową.

    Wyposażenie dodatkowe :

    • drążkowy podkadłubowy podchwytywacz meldunków
    • ręczny aparat fotograficzny

    Uzbrojenie :

    • 1 lub 2 x 7,92 mm km Vickers F
    • wieżyczka strzelecka z półobrotnikiem R-1

    Załogę samolotu Lublin R-XIIIA stanowili pilot i strzelec-obserwator.

    Silnik Skoda Wright J-5AB
    (gwiazdowy)
    Moc [KM]
     
    220
     
    Rozpiętość [m]
     
    13,35
     
    Długość [m]
     
    8,2
     
    Wysokość [m]
     
    2,76
     
    Powierzchnia nośna [mkw]
     
    24,5
     
    Masa własna [kg]
     
    870
     
    Masa całkowita [kg]
     
    1300
     
    Prędkość maks. [km/h]
     
    185
     
    Prędkość wznosz. [m/s]
     
    4,3
     
    Pułap [m]
     
    4 120
     
    Zasięg [km]
     
    600
     

    Źródła:

    • Andrzej GLASS, "Polskie konstrukcje lotnicze, tom I", wyd. Stratus 2004
    • Tomasz J. KOWALSKI, Biblioteczka Skrzydlatej Polski nr 9 "Godło i barwa w lotnictwie polskim 1918-1939", WKiŁ, Warszawa 1981
    • Andrzej MORGAŁA, "Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939", Bellona Lampart, Warszawa 2003