Bastyr Stefan

Urodził się 17 sierpnia 1890 roku w Ulanowie. Podczas I WŚ służył w austryjackim lotnictwie wojskowym.

Początkowo służył jako obserwator (odznaka polowa obserwatora 109/1916) i oficer techniczny we Flik 10 i Flik 37 P. Po przydzieleniu Flik 37 P do rozpoznania fotograficznego (także zmiana sprzętu na samoloty Phonix D.I i Albatros D.III (Oef) serii 153) w połowie 1918 roku por. Bastyr objął obowiązki pilota w tej eskadrze.

2 listopada 1918 roku stał na czele lotników polskich przejmujących lotnisko Lewandówka pod Lwowem. 5 listopada 1918 roku wykonał pierwszy lot bojowy (z por. de Beaurain) w II RP.

Po I WŚ dowodził II Eskadrą Bojową Lotniczą, a następnie II Grupą Lotniczą (Lwowską, przemianowaną później na 3 Dywizjon Lotniczy).

W poźniejszym okresie swej służby objął stanowisko szefa lotnictwa 6 Armii.

Zginął 6 sierpnia 1920 roku w wypadku lotniczym na lotnisku Lewandówka pod Lwowem, lecąc na samolocie Fokker D VII (nr 501/18).

Przyczyną śmierci było najprawdopodobniej zasłabnięcie za sterami samolotu z powodu choroby serca na którą cierpiał od pewnego czasu.

Źródła:

• Andrzej MORGAŁA "Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924", Bellona Lampart, Warszawa 1997
• Jerzy R. KONIECZNY "Kronika lotnictwa polskiego 1241-1945", WKiŁ , Warszawa 1984
• Krzysztof A. TARKOWSKI "Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920", WKiŁ, Warszawa 1991
• Tadeusz MALINOWSKI, "Poczet lotników polskich", Entuzjasta lotnictwa 1/1995
• Tomasz GOWOREK "Pierwsze samoloty myśliwskie lotnictwa polskiego", SIGMA NOT, Warszawa 1991