Warchałowski I (Autobiplan Warchałowski I Vindobona II)

Samolot został opracowany przez Polaka mieszkającego w Austrii Adolfa Warchałowskiego będącego pracownikiem wytwórni "Autoplan". Wytwórnia ta była filią zakładów Werner-Pfeiderer i mieściła sią przy lotnisku w Wiener-Neustadt. W 1909 roku konstruktor został wysłany na przeszkolenie lotnicze do Francji w zakładach Farmana i zakup samolotu H.Farman III.

Po powrocie z Francji Adolf Warchałowski przeprowadził próby samolotu oraz przygotował dokumentację do produkcji licencyjnej tego samolotu. Podczas swych prac zwrócił uwagę na słabe podwozie Farmana oraz na zalety kształtu skrzydeł samolotu Etrich Taube.

Kierując się swymi spostrzeżeniami wykonał projekt modyfikacji samolotu Farmana, która polegała na zmodyfikowaniu kształtu górnych płatów, upodabniając je do skrzydeł zastosowanych w samolocie Etrich Taube. Dodatkowo zastosował podwozie swego projektu, zbudowane ze sprężystych drewnianych kabłąków.

Prototyp wykonała wytwórnia "Autoplan" i nazwano go Autobiplan "Warchałowski I Vindobona II". Samolot został oblatany 9 maja 1910 roku przez samego Adolfa Warchałowskiego, który kilka tygodni wcześniej otrzymał austryjacką licencję pilota nr 1. Samolot w trakcie eksploatacji przechodził kilka zamian polegających m.in. na dodaniu po jednej parze słupków międzyskrzydłowych, dołączeniu dodatkowego słupka wzmacniającego krawędź natarcia, zmianie liczby słupków kratownicy kadłuba, oraz zmianie pojedynczego steru kierunku na podwójny.

Na samolocie tym (oraz na samolocie Warchałowski II) Adolf Warchałowski wziął udział w Mityngu Lotniczym w Budapeszcie odbywającym się w dniach od 5 do 17 czerwca 1910 roku. Zajął wówczas trzy trzecie miejsca w następujących konkurencjach:

• przelot na najdłuższy dystans: 75 km,
• najdłuższy czas lotu: 1 godzinę i 13 minut,
• prędkość maksymalną: 63 km/h.

8 października 1910 roku (podczas III Mityngu Lotniczego w Wiedniu) miał na tym samolocie wypadek brat Adolfa Warchałowskiego - Karol. Wypadek spowodował sam Adolf Warchałowski, przelatując nisko samolotem Warchałowski II nad samolotem brata.

Zbudowano tylko prototyp samolotu.

Samolot Warchałowski I miał konstrukcję drewnianą, krytą płótnem. Kadłub stanowiła drewniana kratownica usztywniona naciągami z drutu, bez poszycia płóciennego. Podwozie zbudowane było z giętych pałąków drewnianych z dwoma dwukołowymi wózkami, amortyzowanymi sznurem gumowym. Skrzydła górne o kształcie "zanonia macrocarpa" i dolne (prostokątne), miały konstrukcję dwudźwigarową krytą gumowanym płótnem. Końcówki górnego skrzydła były sprężyście wychylane, spełniając funkcję lotek. Stery kierunku (początkowo pojedynczy, później podwójny) i wysokości (podwójny), były kryte płótnem. Załogę samolotu stanowili pilot i pasażer.
 

Reszta parametrów jest podana w oddzielnym pliku z powodu braku wyszczególnienia ich w literaturze źródłowej dla każdego samolotu Warchałowskiego z osobna.

Źródła:

• Andrzej GLASS "Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939", WKiŁ, Warszawa 1977