Warchałowski II / II bis

Samolot Adolfa Warchałowskiego będący modyfikacją konstrukcji Warchałowski I. Pierwszy lot wykonano 29 maja 1910 roku z silnikiem o mocy 50 KM. Konstrukacja ta w stosunku do swego poprzednika miała mniej zokrąglone i bardzej wydłużone końcówki skrzydeł, a później została wyposażona w mocniejszy 4-cylindrowy, 65-konny silnik. Ponadto dodano osłonę na nogi pilota, zmieniono sterownicę, oraz zwiększono ilość żeber i rozstawiono gęściej słupki między płatami.

Na samolocie tym (oprócz samolotu Warchałowski I) Adolf Warchałowski wziął udział w Mityngu Lotniczym w Budapeszcie odbywającym się w dniach od 5 do 17 czerwca 1910 roku. Zajął wówczas trzy trzecie miejsca w następujących konkurencjach:

• przelot na najdłuższy dystans: 75 km,
• najdłuższy czas lotu: 1 godzinę i 13 minut,
• prędkość maksymalną: 63 km/h.

W tym samym miesiącu na tym samym płatowcu (z Adolfem Warchałowskim jako pilotem) wykonywali przeloty m.in. wielki książę Józef Austryjacki oraz księżna Augusta. 18 sierpnia tego samego roku wykonano na Warchałowskim II pierwszy lot nad Wiedniem (był to pierwszy lot samolotu nad tym miastem) oraz wykonano przelot na dystansie 110 km. Pilotem był Adolf Warchałowski. 18 września 1910 roku konstruktor samolotu ustanowił na tej konstrukcji austryjacki rekord wysokości, wznosząc się na pułap 460 metrów.

8 października 1910 roku podczas III Mityngu Lotniczego w Wiedniu Adolf Warchałowski spowodował wypadek przelatując na swej maszynie Warchałowski II tuż nad samolotem Warchałowski I pilotowanym przez swego brata Karola. W efekcie maszyna pilotowana przez Karola Warchałowskiego utraciła stabilność lotu wpadając w turbulencje powstałe za przelatującym samolotem Adolfa Warchałowskiego.

17 grudnia 1910 roku ustanowiono na Warchałowskim II austryjacki rekord długotrwałości lotu z pasażerem, którego czas trwania wynosił 2 godziny i 17 minut. Samolot został rozbity podczas wypadku 10 czerwca 1910 roku. Pilotem był inż.Sablating.

Zbudowano tylko jeden egzemplarz samolotu Warchałowski II i II bis, zmieniając szczegóły konstrukcji i silnik.

Samolot Warchałowski II miał konstrukcję drewnianą, krytą płótnem. Kadłub stanowiła drewniana kratownica usztywniona naciągami z drutu, bez poszycia płóciennego. Podwozie zbudowane było z giętych pałąków drewnianych z dwoma dwukołowymi wózkami, amortyzowanymi sznurem gumowym. Skrzydła górne o kształcie "zanonia macrocarpa" i dolne (prostokątne), miały konstrukcję dwudźwigarową krytą gumowanym płótnem. Końcówki górnego skrzydła były sprężyście wychylane, spełniając funkcję lotek. Stery kierunku (podwójny) i wysokości (podwójny), były kryte płótnem. Załogę samolotu stanowili pilot i pasażer.

Inne fotografie / ilustracje:

Wersja	Warchałowski II	Warchałowski II bis
Silnik	Gnome Omega (rotacyjny)	Daimler (rzędowy, chłodzony wodą)
Moc [KM]	50	65

Reszta parametrów jest podana w oddzielnym pliku z powodu braku wyszczególnienia ich w literaturze źródłowej dla każdego samolotu Warchałowskiego z osobna.

Źródła:

• Andrzej GLASS "Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939", WKiŁ, Warszawa 1977