Historia Lotnictwa Polskiego
 
     
   
     
 
 

Gładych Bolesław

  • Strona główna \ Osoby \ Gładych Bolesław
  • Bolesław Gładych

    Źródło: Dariusz TYMIŃSKI, Bolesław "Mike" Gładych i wróg z kodem 13

    Bolesław Gładych urodził się 17 maja 1918 roku w Warszawie. Na początku 1938 roku został przyjęty do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie.

    Do września 1939 nie ukończył jeszcze pełnego cyklu szkolenia, choć w maju 1939 zaczął już trening na myśliwcach typu PWS-10, PZL P-7 i PZL P-11 w Ułężu.

    Uciekł z rumuńskiego obozu internowania Turnu Severin i udał się do Francji. Zgłosił się do formowanego właśnie dywizjonu "fińskiego", który miał zostać skierowany do front fińsko-sowiecki. Ostatecznie dywizjon został przekształcony w całkowicie polską jednostkę, otrzymując nazwę Groupe de Chasse I./145. Gładych latał tam na samolotach Caudron CR-714 "Cyclone".

    Po kapitulacji Francji ppor. Gładych przybył na Wyspy Brytyjskie, gdzie ukończył przeszkolenie na myśliwcach brytyjskich i został skierowany do Dywizjonu 303. W okresie od 9 lipca 1942 do 16 września 1942 roku Gładych latał w 302 Dywizjonie Poznańskim.

    Wrócił do tej jednostki 4 grudnia 1942. Na początku 1943 zostaje dowódcą eskadry. Za omyłkową próbę zestrzelenia samolotu jesienią 1943 roku na pokładzie którego podróżował premier Winston Churchill, został całkowicie odsunięty od lotów bojowych.

    Dzięki Franciszkowi Gabreskiemu (właściwie Gabryszewskiemu) zostaje przyjęty do składu 61 Fighter Squadron 56th Fighter Group wyposażonego w samoloty Republic P-47 Thunderbolt.

    Do końca wojny walczył w USAAF otrzymując od kolegów przydomek "Mike Killer". Nigdy nie był oficjalnie przyjęty do lotnictwa amerykańskiego. W kilka dni po zakończeniu wojny został zwolniony. Oprócz Gładycha w 61st FS 56th FG latali z sukcesami także inni Polacy m.in.: Witold Łanowski oraz Tadeusz Andersz.

    Bolesław Gładych należy do czołowych polskich asów - znajduje się na 5 pozycji z oficjalnym wynikiem 14-2-1/2. Wszystkie samoloty osobiste Bolesława Gładycha na których latał od momentu podjęcia lotów na Wyspach Brytyjskich oznaczone były emblematem pingwinka z podpisem "Pengie" (przezwisko jego dziewczyny, Kanadyjki z WAAF).

    Źródła: