Republic P-47 Thunderbolt (wersje D i M)

Samolot myśliwski P-47 Thunderbolt powstał na zamówienie Army Air Corps (Korpus Wojsk Powietrznych USA). Zaprojektował go inżynier Aleksander Kartveli pracujący w firmie Republic Aviation Corporation. Thunderbolt miał konstrukcję wzorowaną na projektach samolotów P-43 i XP-44 (projekt niezrealizowany). Prototyp XP-47B oblatano po raz pierwszy 6 maja 1941 roku. Pierwszą wersją produkowaną seryjnie była wersja P-47B. Pierwsze samoloty tego typu trafiły do jednostek w maju 1942 roku.

W początkowym okresie użytkowania piloci latający na Thunderbolt'ach mieli dużą wypadkowość spowodowaną nietypową w stosunku do lekkich myśliwców obsługą w locie. Dodatkowym progiem nieufności było zastosowanie w konstrukcji samolotu wielu nowinek technicznych. Jednakże w efekcie, po dokładnym zapoznaniu się ze specyficznymi cechami tego myśliwca, piloci i mechanicy zaczęli doceniać ten potężny z wyglądu samolot. Pochwały dotyczyły głównie dużej prędkości nurkowania (dozwolona w instrukcjach do 800 km/h, były przypadki nurkowania z prędkością dochodzącą do 950 km/h), oraz bardzo dobrej zwrotności na pułapie powyżej 6000 metrów.

Samolot był produkowany w zakładach macierzystych w Farmingdale (kod oznaczenia RE), w Evansvill (kod oznaczenia RA), oraz w zakładach Curtiss'a w Buffalo (kod oznaczenia CU). Łącznie wyprodukowano 15676 egzemplarzy wszystkich wersji i prototypów.

Na samolotach tego typu latało podczas II WŚ kilku polskich pilotów służących w 56 Fighter Group (USAAF). Latali na m.in. samolotach wersji D-10-RE, D-22-RA, D-28-RE, M-1-RE, M-1-RA.

P-47 Thunderbolt był konstrukcją całkowicie metalową w układzie dolnopłata z podwoziem wciąganym w locie. Kadłub miał konstrukcję półskorupową z pracującym poszyciem. Skrzydła były dwudźwigarowe, z poszyciem metalowym. Usterzenie miało konstrukcję całkowicie metalową. Napędzany był silnikiem gwiazdowym (w układzie podwójnej gwiazdy), chłodzonym powietrzem z turbodoładowaniem. Uzbrojenie stanowiło sześć lub osiem karabinów maszynowych Browning M-2 kal.12,7 mm zamontowanych w skrzydłach. Dodatkowo w wersjach od D-23-RA można było zabierać maksymalny ładunek 1134 kg bomb. Począwszy od wersji możliwe było przenoszenie przez samolot dziesięciu bezprowadnicowych pocisków rakietowych (po pięć pod każdym skrzydłem) HVAR (kal.127 mm), lub dwóch zestawów złożonych z trzech rurowych wyrzutni pocisków Bazooka M8 (kal.114 mm). Załogę samolotu P-47 Thunderbolt stanowił pilot.

Inne fotografie / ilustracje:

Wersja	D-10-RE	D-25-RE	M
Silnik	P&W R-2800-63 Double Wasp	P&W R-2800-59 Double Wasp	P&W R-2800-57 Double Wasp
Moc [KM]	2268,5	2268,5	2761,6
Rozpiętość [m]	12,43	12,43	12,43
Długość [m]	11,02	10,92	11,02
Wysokość [m]	4,44	4,44	4,41
Powierzchnia nośna [mkw]	27,87	27,87	27,87
Masa własna [kg]	4490	4527	4690
Masa całkowita [kg]	6804	7031	8278
Prędkość maks. [km/h]	697	690	764
Prędkość wznosz. [m/s]	10,6	12,3	15,6
Pułap [m]	12 800	12 800	12 500
Zasięg [km]	644	950	853

Źródła:

• Adam JARSKI, Robert MICHULEC, Monografie Lotnicze nr 25 "P-47 Thunderbolt", AJ-PRESS, Gdańsk 1996
• Adam JARSKI, Robert MICHULEC, Monografie Lotnicze nr 26 "P-47 Thunderbolt", AJ-PRESS, Warszawa 1996
• Bill GUNSTON, "Combat Aircraft", Tiger Books International, London 1990
• Tomasz J. KOWALSKI, Biblioteczka Skrzydlatej Polski nr 42 "Godło i barwa w lotnictwie polskim 1939-1945", WKiŁ, Warszawa 1987