LeO-20BN5
\
\
LeO-20BN5
LeO-20BN5 , ¬ródło: Andrzej MORGAŁA, "Polskie samoloty wojskowe 1939-45", WMON, Warszawa 1976
Francuski tzw. "mamuci" samolot bombowy, zaprojektowany w połowie lat 20-tych XX w.
Wyprodukowany w liczbie ok.300 egzemplarzy. Był na stanie jednostek bojowych do 1937 r.
W okresie od 1937 do pocz±tku lat 40-tych używały go szkoły lotnicze i lotnictwo transportowe. W szkolnictwie wojskowym był używany jako typ przej¶ciowy z dwusterem na samoloty Amiot 143 i Potez 540.
Ponadto stosowano go do praktycznej nauki nawigacji lotniczej, szkolenia strzelców, bombardierów i do wykonywania skoków spadochronowych.
Polscy lotnicy latali na tym typie samolotu w ramach szkolenia w o¶rodkach w Caen i Rennes.
Samolot Liore&Ognier LeO-20BN5 był dwusilnikowym dwupłatem o konstrukcji mieszanej ze stałym podwoziem.
Usterzenie pionowe pojedyńcze.
Załogę samolotu Liore&Ognier LeO-20BN5 stanowiło 5 osób.
Silnik |
Gnome Rhone 9 Ady (gwiazdowy) |
Moc [KM]   |
420   |
Rozpięto¶ć [m]   |
22,2   |
Długo¶ć [m]   |
13,72   |
Wysoko¶ć [m]   |
5,05   |
Masa własna [kg]   |
2800   |
Masa całkowita [kg]   |
5460   |
Prędko¶ć maks. [km/h]   |
198   |
Pułap [m]   |
5 750   |
Zasięg [km]   |
1000   |
¬ródła:
-
Andrzej MORGAŁA, "Polskie samoloty wojskowe 1939-45", WMON, Warszawa 1976
-
Bartłomiej BELCARZ, "Polskie lotnictwo we Francji", Stratus, 2002
|