Historia Lotnictwa Polskiego
 
     
   
     
 
 

LeO-20BN5

  • Strona główna \ Samoloty i inne \ LeO-20BN5
  • LeO-20BN5

    LeO-20BN5 ,
    ¬ródło: Andrzej MORGAŁA, "Polskie samoloty wojskowe 1939-45", WMON, Warszawa 1976

    Francuski tzw. "mamuci" samolot bombowy, zaprojektowany w połowie lat 20-tych XX w.

    Wyprodukowany w liczbie ok.300 egzemplarzy. Był na stanie jednostek bojowych do 1937 r.

    W okresie od 1937 do pocz±tku lat 40-tych używały go szkoły lotnicze i lotnictwo transportowe. W szkolnictwie wojskowym był używany jako typ przej¶ciowy z dwusterem na samoloty Amiot 143 i Potez 540.

    Ponadto stosowano go do praktycznej nauki nawigacji lotniczej, szkolenia strzelców, bombardierów i do wykonywania skoków spadochronowych.

    Polscy lotnicy latali na tym typie samolotu w ramach szkolenia w o¶rodkach w Caen i Rennes.

    Samolot Liore&Ognier LeO-20BN5 był dwusilnikowym dwupłatem o konstrukcji mieszanej ze stałym podwoziem.

    Usterzenie pionowe pojedyńcze.

    Załogę samolotu Liore&Ognier LeO-20BN5 stanowiło 5 osób.


    Silnik Gnome Rhone 9 Ady
    (gwiazdowy)
    Moc [KM]
     
    420
     
    Rozpięto¶ć [m]
     
    22,2
     
    Długo¶ć [m]
     
    13,72
     
    Wysoko¶ć [m]
     
    5,05
     
    Masa własna [kg]
     
    2800
     
    Masa całkowita [kg]
     
    5460
     
    Prędko¶ć maks. [km/h]
     
    198
     
    Pułap [m]
     
    5 750
     
    Zasięg [km]
     
    1000
     

    ¬ródła:

    • Andrzej MORGAŁA, "Polskie samoloty wojskowe 1939-45", WMON, Warszawa 1976
    • Bartłomiej BELCARZ, "Polskie lotnictwo we Francji", Stratus, 2002