Historia Lotnictwa Polskiego
 
     
   
     
 
 

D-1 Cykacz

  • Strona główna \ Samoloty i inne \ D-1 Cykacz
  • D-1 Cykacz

    D-1 "Cykacz" na Polu Mokotowskim,
    Źródło: Andrzej GLASS, "Polskie konstrukcje lotnicze, tom I", wyd. Stratus 2004

    Samolot sportowy opracowany przez Jerzego Dąbrowskiego z Sekcji Lotniczej Politechniki Warszawskiej.

    Cała konstrukcja była opracowana w układzie dwupłata ze skrzydłami wolnonośnymi, czyli bez dodatkowych zewnętrznych usztywnień i wzmocnień. Drugą ciekawostką były bardzo małe rozmiary tego samolotu. Pilot mieścił się w jego kabinie tylko do pasa.

    Samolot budowano w CWL w okresie od jesieni 1924 , kończąc budowę w lutym 1925. Cały koszt budowy płatowca w wysokości 1800 złotych pokryła LOPP.

    Samolot oblatał na lotnisku mokotowskim 25 lutego 1925 roku por. pil. Zbigniew Babiński. Początkowo wystepowały problemy z nabraniem właściwej prędkości samolotu na ziemi z powodu płozy bardzo mocno zarywającej w ziemię. Po korekcie kształtu płozy, samolot mógł normalnie wystartować.

    W pierwszych lotach wyszło na jaw przegrzewanie się silnika spowodowane zbyt dużym stopniem sprężania. Zmniejszenie wartości tego parametru w silniku pozwoliło na 18-to minutowe loty do pułapu 200 metrów.

    Samolot nosił znaki rejestracyjne PP-LOPP. Nazwa własna "Cykacz" pochodziła od dźwięku wydawanego przez silnik.

    Samolot podczas prób miał zmniejszane usterzenie, oraz zmieniano mu śmigło.

    Łącznie wykonano około 40 krótkich lotów. Ze względu na zastosowanie silnika o bardzo małej mocy, potraktowano konstrukcję jako samolot doświadczalny. Wystawiano go jeszcze w sierpniu 1925 roku na Wystawie Politechniki Warszawskiej. Ostatecznie w 1926 roku zaprzestano wykonywania na nim lotów.

    D-1 "Cykacz" był jednosilnikowym dwumiejscowym samolotem w układzie wolnonośnego dwupłata ze stałym podwoziem.

    Kadłub drewniany półskorupowy z poszyciem sklejkowym.

    Skrzydła drewniane dwudźwigarowe z poszyciem sklejkowym do pierwszego dźwigara, a dalej z poszyciem płóciennym.

    Podwozie stałe. Amortyzacja kół ze sznura gumowego.

    Statecznik pionowy kryty sklejką. Statecznik poziomy tylko z noskiem drewnianym i poszyciem płóciennym. Stery kryte płótnem.

    Śmigło drewniane dwułopatowe stałe. Opracowane przez Jerzego Drzewieckiego i wykonane w CWL.

    Załogę stanowił pilot.

    Silnik
    w ukł. V
    Blackburne Tommit
    (chł.powietrzem)
    Moc [KM]
     
    12
     
    Rozpiętość [m]
     
    5,0
     
    Długość [m]
     
    3,7
     
    Wysokość [m]
     
    1,65
     
    Powierzchnia nośna [mkw]
     
    8,12
     
    Masa własna [kg]
     
    125
     
    Masa całkowita [kg]
     
    225
     
    Obciąż. pow. skrzydeł [kg/mkw]
     
    28,0
     
    Prędkość maks. [km/h]
     
    100
     
    Prędkość wznosz. [m/s]
     
    0,6
     
    Pułap [m]
     
    300
     
    Zasięg [km]
     
    80
     
    Czas lotu [godz]
     
    1 godz
     

    Źródła:

    • Andrzej GLASS "Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939", WKiŁ, Warszawa 1977
    • Andrzej GLASS, "Polskie konstrukcje lotnicze, tom I", wyd. Stratus 2004