Lim-6R

Samolot szturmowo-rozpoznawczy zbudowany produkcji polskiej będący modyfikacją Lim-6bis.

Pierwszą propozycję o budowie 56 maszyn rozpoznawczych na bazie Lim-6bis złożył w październiku 1962 roku Inspektorat Lotnictwa. Anulowano ją 22 listopada 1962 roku i zastąpiono decyzją o budowie Lim-6bis w seriach 5 i 6 wyposażonych w zabudowane aparaty lotnicze AFA-39.

Początkowo używano nazwy Lim-6bisR, jednakże później przyjęto oznaczenie Lim-6R.

Ogółem do polskiego lotnictwa wojskowego wdrożono 70 samolotów Lim-6R. Maszyny te dostarczono w okresie od 16 sierpnia 1963 roku do 2 marca 1964 roku (13 marca 1964 roku wpisano na stan jednostki wojskowej polskiego lotnictwa ostatni egzemplarz).

Samolot Lim-6R był jednomiejscowym średniopłatem z napędem odrzutowym o całkowicie metalowej konstrukcji. Kadłub miał konstrukcję półskorupową z pracującym poszyciem. Skrzydła skośne całkowicie metalowe z podwójnym skosem (42 i 45 stopni), z trzema kierownicami strug powietrza, dodatkowo wzmocnione na krawędzi natarcia (część poszycia, oraz noski trzech żeber). Dodatkowo zabudowane węzły do zamocowania mostka podwieszenia uzbrojenia z zastrzałem usztywniającym. Do czasu zatwierdzenia ostatecznej konfiguracji uzbrojenia i uruchomienia produkcji wyrzutni Mars-2 samoloty latały bez zamontowanych mostków podwieszeń. Przebudowa była wykonywana w zakładach WSK Mielec. Usterzenie całkowicie metalowe o konstrukcji półskorupowej. Podwozie trójpodporowe z kółkiem przednim, chowane w locie. Nad dyszą silnika w nasadzie statecznika pionowego zamontowany zasobnik ze spadochronem hamującym. Kabina hermetyzowana.

Wyposażenie dodatkowe składało się z radiostacji UKF R-800, zestawu do lądowania wg przyrządów OSP-48 (radiokompas ARK-5, sygnalizator przelotu MRP-48, radiowysokościomierz RW-5), stacja ostrzegawcza Syrena-2, aparatura IFF SRO-1. Do sygnalizacji była używana zamontowana na stałe elektrorakietnica EKSR-46. Do zadań rozpoznawczych używano aparatu AFA-39 zamontowanego w zabudowanej na stałe pod kadłubem kołysce z owiewką ochronną umożliwiającej ustawienie pionowe lub pod kątem 45 stopni.

Na uzbrojenie pokładowe samolotu składały się dwa działka kal. 23 mm NR-23 z zapasem amunicji 80 pocisków na każde z nich, oraz jedno działko kal. 37 mm N-37D z zapasem amunicji 40 pocisków. Na wewnętrznych mostkach podwieszeń można było przenosić wyrzutnie pocisków S-5 kal.57 mm Mars-2, lub bomby o wagomiarze do 120 kg każda. Uzbrojenie przenoszone na wewnętrznych zamkach podwieszeń było odpalane za pomocą przyrządu odpalania PO-4, opracowanego w ITWL. Na zamkach wyrzutnikach D-4-50 samolot mógł przenosić dwie bomby o wagomiarze do 250 kg, pojemniki z mieszaniną zapalającą lub zbiorniki paliwa. System celowniczy zapewniał celownik żyroskopowy ASP-4NM, oraz dalmierz radiolokacyjny SRD-1M. Dalmierze radiolokacyjne SRD-1M były usuwane z wyposażenia podczas remontów w LZR-2 w Bydgoszczy w 1970 roku. Rolę rejestratora strzelań zapewniał fotokarabin S-13.

Załogę samolotu Lim-6R stanowił pilot.

Inne fotografie / ilustracje:

Silnik	Lis-5 (odrzutowy)
Ciąg [kN]	33,12
Rozpiętość [m]	9,628 nbsp
Długość [m]	11,36
Wysokość [m]	3,80
Powierzchnia nośna [mkw]	22,60
Masa własna [kg]	4 271
Masa całkowita [kg]	6440
Prędkość maks. [km/h]	1 150
Prędkość wznosz. [m/s]	41
Pułap [m]	16 470
Zasięg maksymalny [km]	1 650

Źródła:

• Andrzej MORGAŁA, Biblioteczka Skrzydlatej Polski nr 4 "Samoloty myśliwskie w lotnictwie polskim", WKiŁ, Warszawa 1979
• Piotr BUTOWSKI, Wacław Hołyś, "TBiU 117 Samolot myśliwsko-szturmowy Lim-6bis", Wydawnictwo MON, Warszawa 1987
• Jan LIWIŃSKI, "Uzbrojenie Polskiego Lotnictwa Wojskowego w latach 1961-2000", Lotnictwo nr 6/2000
• Marian MIKOŁAJCZUK, "Samoloty Lim-5 i Lim-6 w polskim lotnictwie wojskowym" cz.2, Lotnictwo nr 6/2009
• Miłosz BOGDAŃSKI, "Lim-6bis historia modyfikacji", Aeroplan nr 5-6/2003
• Miłosz BOGDAŃSKI, "Limy w wojsku", Aeroplan nr 5-6/2003
• Miłosz BOGDAŃSKI, "Opis techniczny samolotu Lim-6bis", Aeroplan nr 5-6/2003
• Piotr BUTOWSKI, "Samoloty MiG", WKiŁ, Warszawa 1987
• Jiri VRANY, Zdenek HURT, Edice Triada "MiG-17, Hawker Hurricane Mk.I, SPAD S VII/XII/XIII", Nase vojsko, Praha 1989
• Andrzej MORGAŁA, "Polskie samoloty wojskowe 1945-1980", WMON, Warszawa 1981
• Tadeusz KRÓLIKIEWICZ "Polski samolot i barwa", WMON, Warszawa 1990