Historia Lotnictwa Polskiego
 
     
   
     
 
 

Supermarine Spitfire Mk.VIII

  • Strona główna \ Samoloty i inne \ Supermarine Spitfire Mk.VIII
  • Spitfire Mk.VB RF-D EN951

    Spitfire Mk.VIII, UF-7 JF447, pilotowany przez S.Skalskiego, dowódcę 601 dywizjonu, podczas walk na Sycylii
    , Źródło: Jerzy B. CYNK, "Polskie siły powietrzne w wojnie 1939-45" tom I, AJ-Press, 2001

    Samolot myśliwski będący wersją rozwojową samolotu Spitfire w wersji Mk.VII (wywodzącej się z wersji Mk.V i Mk.VI).

    W stosunku do wersji Mk.V samolot miał zmodyfikowaną strukturę kadłuba dostosowaną do montażu kabiny ciśnieniowej (której w tym modelu nie zamontowano).

    Samolot miał zainstalowane większe silniki (Merlin Mk.61, Mk.64 i Mk.71) co powodowało że samolot miał bardziej wydłużoną nosową część kadłuba. Posiadał też zainstalowane dwie symetryczne chłodnice podskrzydłowe i zainstalowane wciągane kółko ogonowe.

    Masę opancerzenia zwiększono do 92 kg.

    Wyprodukowano jedynie 1658 samolotów w tej wersji z powodu wcześniejszego wejścia do produkcji wersji Mk.XI i uzyskiwania przez nią dobrych parametrów lotno-pilotażowych.

    Polskie lotnictwo nie używało tych samolotów jako swego standardowego wyposażenia. Jedynie Stanisław Skalski podczas swej służby w brytyjskim dywizjonie wykonywał loty na samolotach tej wersji.

    Samolot Spitfire Mk.VIII był konstrukcją całkowicie metalowego dolnopłata z chowanym podwoziem. Kadłub metalowy półskorupowy z poszyciem duralowym i zamkniętą kabiną pilota przystosowaną do montażu kabiny ciśnieniowej. Skrzydła dzielone metalowe z metalowym poszyciem. Stery metalowe kryte płótnem. Stateczniki metalowe kryte blachą duralową. Wyposażenie dodatkowe stanowiła radiostacja krótkofalowa TR9D, zastąpiona pod koniec 1940 roku radiostacją UKF TR1133A lub B oraz TR1143. Dodatkowo na samolotach montowano urządzenie IFF (Identification Friend or Foe) z antenami montowanymi między końcówkami stateczników poziomych i burtami kadłuba. Uzbrojenie - opis w tekście. Istniała także możliwość podwieszenie dwóch bomb po 113 kg każda pod skrzydłami lub jednej bomby pod kadłubem o wagomiarze 113 lub 227 kg. Załogę samolotu Spitfire Mk.VIII stanowił pilot.

    Silnik
     
    Rolls-Royce Merlin Mk.61, Mk.64, Mk.71
    (rzędowy chłodzony cieczą)
    Moc [KM]
     
    1440
     
    Rozpiętość [m]
     
    11,23 - 9,8
     
    Długość [m]
     
    9,12
     
    Wysokość [m]
     
    3,48
     
    Powierzchnia nośna [mkw]
     
    22,48 - 21,46
     
    Masa własna [kg]
     
    2 297 - 2 380
     
    Masa całkowita [kg]
     
    2 910 - 3 183
     
    Prędkość maks. [km/h]
     
    595
     
    Prędkość wznosz. [m/s]
     
    13,6 - 24,1
     
    Pułap [m]
     
    11 033 - 11 300
     
    Zasięg [km]
     
    756
     

    Źródła:

    • Andrzej MORGAŁA, "Polskie samoloty wojskowe 1939-45", WMON, Warszawa 1976
    • Jerzy B. CYNK, "Polskie siły powietrzne w wojnie 1939-45" tom I, AJ-Press, 2001
    • Krzysztof CHOŁONIEWSKI, Romuald IWAŃSKI, TBiU 119 "Samolot myśliwski Spitfire Mk.XI-XVI", WMON, Warszawa 1988
    • Krzysztof CHOŁONIEWSKI, Romuald IWAŃSKI, TBiU 119bis "Samolot myśliwski Spitfire Mk.XI-XVI", Bellona, Warszawa 2001
    • Tadeusz KRÓLIKIEWICZ, "Polski samolot i barwa", WMON, Warszawa 1990