Historia Lotnictwa Polskiego
 
     
   
     
 
 

Zalewski WZ-IV (SZ-2)

  • Strona główna \ Samoloty i inne \ Zalewski WZ-IV (SZ-2)
  • Sawieljew-Zalewski S.Z.-2 (WZ-IV) w Mirze w listopadzie 1916 roku

    Sawieljew-Zalewski S.Z.-2 (WZ-IV) w Mirze w listopadzie 1916 roku
    , Źródło: "Polskie skrzydła", Interpress, Warszawa 1984

    Samolot rozpoznawczy zaprojektowany przez Władysława Zalewskiego w 1916 roku we współpracy z szefem technicznym 2-go Parku Lotniczego Władimirem Sawieljewem. Był konstrukcją rozwojową maszyny S.Z.-1.

    W stosunku do poprzednika miał płaty o większej rozpiętości i silnik o mocy 100 KM. Dodatkowo zmieniony został profil płata i zmniejszono kąt zaklinowania w stosunku do kadłuba. Nowum było umieszczenie uzbrojenia w postaci jednego km-u obserwatora na drugim płacie od góry.

    Ze starej konstrukcji pozostał tylko kadłub, usterzenie i słupki pomiędzy płatami.

    Tak samo jak poprzednik samolot wykazywał bardzo dobre własności lotne oraz miał dobre osiągi. Swymi cechami lotno-pilotażowymi dorównywał samolotowi Nieuport Bebe - ówczesnemu najlepszemu samolotowi myśliwskiemu carskiego lotnictwa.

    Wyprodukowano tylko jeden (prototypowy) egzemplarz samolotu. Używano go w 4 eskadrze 4 pułku carskiego lotnictwa. Prawdopodobnie jego jedynym pilotem był kapitan Jungmeister. Po wykonaniu na tym samolocie kilku - kilkunastu lotów musiał na nim przymusowo lądować przy okazji kapotując. Przyczyną awarii było zatkanie przewodu olejowego.

    Odzyskany wrak był uszkodzony przez niemieckie lotnictwo i przewieziono go do wytwórni Lebiediewa w Petersburgu. Samolotu ostatecznie nie wyremontowano i uległ on zniszczeniu podczas rewolucji w 1917 roku.

    Samolot Sawieljew - Zalewski S.Z.-2 (WZ-IV) był dwumiejscowym czteropłatem o konstrukcji drewnianej. Kadłub drewniany kryty płótnem. Podwozie główne stałe z rur stalowych, resorowane za pomocą lin gumowych. Skrzydła drewniane, kryte płótnem. Usterzenie z rur stalowych, kryte płótnem. Śmigło projektu Zalewskiego. Uzbrojenie stanowił karabin maszynowy obserwatora umieszczony na słupku między skrzydłami. Załogę stanowili pilot i obserwator.

    Silnik
     
    Gnome - Monosoupape
    B-2
    Moc [KM]
     
    100
     
    Rozpiętość [m]
     
    9,3
     
    Długość [m]
     
    6,0
     
    Powierzchnia nośna [mkw]
     
    26,2
     
    Masa własna [kg]
     
    430
     
    Masa całkowita [kg]
     
    750
     
    Obciąż. pow. skrzydeł [kg/mkw]
     
    28,6
     
    Obciążenie mocy [kg/KM]
     
    7,5
     
    Prędkość maks. [km/h]
     
    132
     
    Czas lotu [godz]
     
    3
     


    Źródła:

    • Andrzej GLASS "Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939", WKiŁ, Warszawa 1977
    • Andrzej GLASS "Polskie skrzydła", Interpress, Warszawa 1984