|
PWS-26
\
\
PWS-26
Prototyp samolotu PWS-26 podczas prób w ITL latem 1936 roku, Źródło: Bartłomiej BELCARZ, "TBiU nr 143 Samolot szkolno-akrobacyjny PWS-26", WMON, Warszawa 1990
Polski samolot szkolny zaprojektowany przez polskiego inżyniera
Augustyna Bobka-Zdaniewskiego. Samolot ten był uwieńczeniem
serii samolotów PWS-12, -14, -16 i -16bis.
Projekt konstrukcji samolotu zaczęto na początku 1935 roku, a pod koniec
tego samego roku był już gotowy prototyp. Latem 1936 roku przeprowadzono
próby prototypu w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa.
W stosunku do swego poprzednika PWS-16bis miał wzmocnioną konstrukcję
płatowca co pozwalało na wykonywanie na tej maszynie lotów nurkowych.
Dodatkowo samolot ten mógł wykonywać pełną akrobację i loty odwrócone.
Innymi atutami tej maszyny było umożliwienie wykonywania lotów z zakrytą
kabiną, oraz montaż uzbrojenia (karabinu maszynowego, wyrzutników bomb i
fotokarabinu)
Samolot został wprowadzony do produkcji w 1936 roku. Do końca sierpnia
1939 roku wyprodukowano 320 sztuk samolotów tego typu.
W 1937 roku wprowadzono PWS-26 do użytku w wojskowym szkolnictwie lotniczym.
Zostały wówczas zaopatrzone w te samoloty następujące szkoły:
- CWL nr 1 w Dęblinie,
- CWL nr 2 w Krośnie,
- Wyższa Szkoła Pilotażu w Grudziądzu.
W kwietniu 1939 roku samoloty tego typu trafiły do Ułęża, Szkoły
Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Dęblinie-Sadkowie, oraz do Centralnej
Eskadry Treningowej.
Samoloty te służyłu głównie do szkolenia pilotów II stopnia.
Przed wybuchem II WŚ na samolotach PWS-26 szkolono także grupę pilotów
bułgarskich (w 1939 roku) z powodu zakupienia przez ten kraj samolotów
rozpoznawczych PZL P-43.
Podczas walk we wrześniu 1939 roku samoloty te slużyły w jednostkach
rozpoznawczych i łącznikowych.
Po kampanii wrześniowej część samolotów tego typu została przejęta i używana
przez Związek Radziecki, Rumunię oraz Niemcy. Dodatkowo w Niemczech samoloty
te były remontowane i sprzedawane do innych państw układu Osi.
Obecnie jedyny oryginalny egzemplarz samolotu tego tego typu stoi w
Muzeum Lotnictwa i Astronautyki w Krakowie. Jest to egzemplarz samolotu
o numerze seryjnym 81-123. Podczas IIWŚ został przejęty przez wojska
niemieckie (z oznaczeniem VG+AS) i był wystawiany na ekspozycji Muzeum Lotnictwa w Berlinie.
W 1945 został pozostawiony przez Niemców koło Czarnkowa w byłym województwie
poznańskim. Po wojnie został wyremontowany w OWL w Poznaniu i używano go w lotnictwie
cywilnym w latach 1950-1953 ze znakami SP-AJB. Po skreśleniu go ze stanu
lotnictwa cywilnego był przechowywany w magazynach Muzeum Techniki we
Wrocławiu. Po utworzeniu Muzeum Lotnictwa i Astronautyki w Krakowie,
egzemplarz ten został przeniesiony do krakowskiego muzeum . W roku 1998
został wyremontowany i może obecnie wykonywać kołowanie z uruchomionym
silnikiem.
Samolot ten był jednosilnikową,dwupłatową i dwumiejscową maszyną.
Kadłub był spawany z rur stalowych
usztywnionych dodatkowo cięgnami. Pokrycie kadłuba stanowiło płótno, oraz
blacha aluminiowa i stalowa (w silnikowej części kadłuba).
Skrzydła były konstrukcji drewnianej. Były kryte płótnem i sklejką. Płaty
(górny i dwa dolne) były usztywnione stalowymi rozpórkami i cięgnami.
Usterzenie miało konstrukcję drewnianą krytą płótnem (stateczniki) i sklejką
(stery).
Podwozie głowne było stałe i składało się z dwóch kół z niezależnymi
hamulcami. Dodatkowo PWS-26 miał w części ogonowej płozę obrotową.
Samolot był wyposażony w śmigło drewniane dwułopatowe o stałym skoku.
Uzbrojenie bombowe samolotu składało się z dwóch wyrzutników pneumatycznych
bomb 1x12 wz.1937. Do szkolenia strzeleckiego stosowano km Vickers lub km
wz 33 kal.7,92 mm konstrukcji inż. Bolesława Jurka strzelający
pomiędzy cylindrami silnika i zamocowany na lewej burcie kadłuba. Dodatkowo
samolt można było w razie potrzeby wyposażyć w demontowalny fotokarabin
K-28 umieszczany na krawędzi natarcia dolnego płata. Załogę samolotu PWS-26
stanowił instruktor i uczeń-pilot.
Inne fotografie / ilustracje:
PWS-26 - widok z boku, Źrodło: Zbiory własne autora, Muzeum Lotnictwa Polskiego, Kraków 2000,
(Kliknij na powyższy rysunek aby obejrzeć jego powiększenie).
PWS-26 - widok na zespół śmigło-silnik, Źródło: Zbiory własne autora, Muzeum Lotnictwa Polskiego, Kraków 2000, (Kliknij na powyższy rysunek aby obejrzeć jego powiększenie).
PWS-26 - widok na prawą burtę kadłuba, Źródło: Zbiory własne autora, Muzeum Lotnictwa Polskiego, Kraków 2000, (Kliknij na powyższy rysunek aby obejrzeć jego powiększenie).
PWS-26 - widok na zespół głównego podwozia, Źródło: Zbiory własne autora, Muzeum Lotnictwa Polskiego, Kraków 2000, (Kliknij na powyższy rysunek aby obejrzeć jego powiększenie).
PWS-26 - podskrzydłowy wyrzutnik bomb, Źródło: Zbiory własne autora, Muzeum Lotnictwa Polskiego, Kraków 2000, (Kliknij na powyższy rysunek aby obejrzeć jego powiększenie).
PWS-26 - widok na prawą burtę kadłuba, Źródło: Zbiory własne autora, Muzeum Lotnictwa Polskiego, Kraków 2000, (Kliknij na powyższy rysunek aby obejrzeć jego powiększenie).
PWS-26 - widok na lewą burtę kadłuba, Źródło: Zbiory własne autora, Muzeum Lotnictwa Polskiego, Kraków 2000, (Kliknij na powyższy rysunek aby obejrzeć jego powiększenie).
PWS-26 - widok na usterzenie, Źródło: Zbiory własne autora, Muzeum Lotnictwa Polskiego, Kraków 2000, (Kliknij na powyższy rysunek aby obejrzeć jego powiększenie).
Silnik   |
Wright WhirlwindJ-5b   |
Moc [KM]   |
220   |
Rozpiętość [m]   |
9,0   |
Długość [m]   |
7,0   |
Wysokość [m]   |
2,9   |
Powierzchnia nośna [mkw]   |
25,0   |
Masa własna [kg]   |
885   |
Masa całkowita [kg]   |
1170-1240   |
Obciąż. pow. skrzydeł [kg/mkw]   |
47-48,4   |
Obciążenie mocy [kg/KM]   |
5,28   |
Prędkość maks. [km/h]   |
201   |
Prędkość wznosz. [m/s]   |
4,1   |
Pułap [m]   |
4 200   |
Zasięg [km]   |
460   |
Źródła:
-
Andrzej GLASS "Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939", WKiŁ, Warszawa 1977
-
Bartłomiej BELCARZ, "TBiU nr 143 Samolot szkolno-akrobacyjny PWS-26", WMON, Warszawa 1990
-
Jerzy B. CYNK, "Wrzesień 1939 - Siły lotnicze Polski i Niemiec", WKiŁ, Warszawa 1989
-
Tadeusz CHWAŁCZYK, Andrzej GLASS, Biblioteczka Skrzydlatej Polski "Samoloty PWS", WKiŁ, Warszawa 1990
-
Tadeusz KRÓLIKIEWICZ, "Polski samolot i barwa", WMON, Warszawa 1990
-
Zbiory własne autora, Muzeum Lotnictwa Polskiego, Kraków 2000
|
  |