Curtiss Hawk H.75A-3

\ \ Curtiss Hawk H.75A-3

H.75 z GC II/5 z polskimi lotnikami w Mions,
Źródło: Andrzej MORGAŁA, "Polskie samoloty wojskowe 1939-45", WMON, Warszawa 1976 ; Bartłomiej BELCARZ, "Polskie lotnictwo we Francji", Stratus, 2002

Amerykański samolot myśliwski.

Zaprojektowany pod kątem wymagań dotyczących obrony lądowej i wybrzeża przez Donovana R. Berlin'a.

W kwietniu 1935 r. oblatano prototyp z silnikiem R-1670. Rok później w kwietniu 1935 r. zgłoszono z silnikiem R1820 go do konkursu USAAC. Konkurs ten wygrał samolot Seversky AP-1 (P-35). Samolot Curtiss'a zajął drugie miejsce. Jednakże zlecono zakup trzech egzemplarzy. Ten pierwszy kontrakt zrealizowano w lutym 1937 r.

Z racji braku zamówień rządowych oblatano jesienią 1936 r. wersję z podwoziem stałym (Curtiss 75H) przeznaczoną na eksport. Sprzedano do Chin wersję H.75M w ilości 30 sztuk.

Produkowano też inne wersje eksportowe H.75 od A-1 do A-9 ( wszystkie z wciąganym podwoziem):

H.75A-1 - odpowiednik P.36A z silnikiem R-1830-SC-G o mocy 950 KM
H.75A-2 - ze wzmocnionym tyłem kadłuba z silnikiem R-1830-SC3-G o mocy 1050 KM
H.75A-3 - z silnikiem R-1830-S1C3-G o mocy 1200 KM

Polscy lotnicy latali na tych samolotach w wersji H.75A-3 we Francji w 1940 roku w jednostkach:

kluczu frontowym "Ła" w Auxerre GC III/2
kluczu "Ko" obrony montowni H.75 SNCAC w Bourges
pojedynczy piloci polscy w GC I/55

Samolot Curtiss Hawk H.75A-3 był całkowicie metalowym wolnonośnym dolnopłatem z chowanym podwoziem.
Kadłub skorupowy, całkowicie metalowy. Składany z dwóch połówek.
Skrzydła całkowicie metalowe trapezowe, z półokrągłymi końcówkami.
Usterzenie ogonowe. Stateczniki całkowicie metalowe. Stery metalowe, kryte płótnem.
Podwozie główne i kółko ogonowe chowane w locie.

Uzbrojenie stanowiły dwa km'y 7,5 mm FN Browning w kadłubie, oraz dwa km'y MIe38 w skrzydłach. Dodatkowo samolot w tej wersji mógł zabierać 136 kg bomb.
Wyposażenie dodatkowe stanowiła stacja nadawczo-odbiorcza UKF Radio-Industrie 537,oraz instalacja tlenowa Munerelle.

Załogę samolotu Curtiss Hawk H.75A-3 stanowił pilot.

Silnik P&W R-1830-S1C3-G
(gwiazdowy)

Moc [KM]
1200

Rozpiętość [m]
11,39

Długość [m]
8,71

Wysokość [m]
3,7

Masa własna [kg]
2120

Masa całkowita [kg]
2600

Prędkość maks. [km/h]
500

Prędkość wznosz. [m/s]
16,3

Pułap [m]
10 300

Zasięg [km]
1080

Źródła:

Andrzej MORGAŁA, "Polskie samoloty wojskowe 1939-45", WMON, Warszawa 1976
Bartłomiej BELCARZ, "Polskie lotnictwo we Francji", Stratus, 2002
Michał MIETELSKI, "TBiU nr 113 Samolot myśliwski Curtiss Hawk 75", WMON, Warszawa 1987
Witold SZEWCZYK, "Samoloty na których walczyli Polacy", WKiŁ, Warszawa 1988
Grzegorz ŚLIŻEWSKI, "Stracone złudzenia", Panda, Koszalin 2000
Wacław KRÓL, "Zarys działań polskiego lotnictwa we Francji 1940", WKiŁ, Warszawa 1988