Ansaldo SVA.9

Włoski samolot rozpoznawczy będący dwumiejscową wersją SVA.5.

Do Polski sprowadzono jeden samolot o nr 12880 przez Włoską Wojskową Misję Lotniczą rezydującą w Warszawie.

Samolot był demonstrowany na lotnisku Mokotowskim w Warszawie, lotnisku Ławica w Poznaniu i lotnisku Rakowice w Krakowie. Wiosną 191 roku przydzielono go do 12. EW (12. Eskadry Wywiadowczej).

W latach 1922-23 był na stanie sekcji ćwiczeń 2.PL (2. Pułku Lotniczego). W roku 1923 wycofano go do składu w Parku Lotniczym.

Samolot SVA.9 był jednosilnikowym dwumiejscowym dwupłatem o konstrukcji drewnianej, z dzielonymi kabinami.

Skrzydła dwudźwigarowe, drewniane, kryte płótnem. Część spływowa profili skrzydła zrobiona z bambusa. Komora płatów z tzw. kratownicą Warrena. Kadłub drewniany, kryty sklejką, z odwróconym przekrojem trójkątnym w części ogonowej.

Usterzenie drewniane z dźwigarami stalowymi.

Podwozie dwugoleniowe z amortyzacją ze sznurów gumowych.

Uzbrojenie stanowiły jeden km Vickers uruchamiany przez pilota i jeden na obrotnicy obserwatora. W egzemplarzu sprowadzonym do Polski nie było zamontowanego usbrojenia, choć wszystkie konieczne instalacje włącznie z obrotnicą były zainstalowane na płatowcu. Polski egzemplarz SVA.9 nie posiadał także wyrzutników bombowych, choć w egzemplarzach tego typu były one montowane.

Wyposażenie dodatkowe stanowiła radiostacja zasilana z prądnicy napędzanej śmigłem umieszczonym pod kadłubem.

Załogę samolotu SVA.9 stanowili pilot i obserwator.

Silnik	SPA 6A rzędowy, chł. cieczą
Moc [KM]	220
Rozpiętość [m]	9,10
Długość [m]	8,10
Wysokość [m]	2,65
Powierzchnia nośna [mkw]	26,2
Masa własna [kg]	690
Masa całkowita [kg]	965
Prędkość maks. [km/h]	219
Prędkość wznosz. [m/s]	5,55

Źródła:

• Andrzej MORGAŁA, "Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924", Bellona Lampart, Warszawa 1997