Bugatti Model 57 SC coupe fastback Atlantic, Burago, skala 1:24
Kiedy zobaczyłem ten model po raz pierwszy nie mogłem się powstrzymać
przed jego zakupem (co też szybko uczyniłem). W momencie zakupu nie
wiedziałem nawet jak znany był pierwowzór mego modelu.
Po kilku dniach poszukiwań w internecie znalazłem raptem jedno zdjęcie
tego samochodu sprzed kilku lat. Poza tym uzyskałem z Inernetu
informacje na temat ceny tego samochodu wraz z krótkim opisem jego
obecnego stanu technicznego.
Z pomocą przyszedł mi mój kolega Jarek Dębski interesujący się od lat
motoryzacją. Dostałem od niego informacje w postaci
artykułu z miesięcznika Automobilista (nr 2/99) p.t. "Samochód stulecia?",
autorstwa p. Pawła Pronobisa w którym opisywano
historię produkcji całej serii samochodów model 57 (wraz z konkretnymi
odmianami). Wielkie podziękowania Jarku.
Po przeczytaniu artykułu okazało się, iż wyprodukowano około 7000 tych
samochodów wszystkich wersji i był to przełom w produkcji samochodów
wyścigowych przystosowanych do ruchu na zwykłych drogach (samochody
takie nazywano grand turismo). Poza tym samochód ten w drugiej
połowie lat trzydziestych zaliczał się do grupy najbardziej luksusowych
samochodów na świecie.
Twórcą samochodu był Jean Bugatti, syn słynnego twórcy zakładów Bugatii
Ettore Bugatti. Niestety był to pierwszy i ostatni samochód opracowany
"od A do Z" przez Jeana Bugatti. Konstruktor słynnego samochodu
zginął tragicznie podczas testów jednej z wersji Bugatti typ 57.
Sam twórca opracowywał dodatkowo futurystyczne nadwozia do tych
samochodów, które były jednym z czynników popularyzujących ten typ
samochodu. Jak się okazuje do dziś jest to jeden z najbardziej
poszukiwanych samochodów wśród kolekcjonerów starych pojazdów.
Samochód wprowadzono do sprzedaży w 1934 roku. Był to podstawowy typ 57
napędzany ośmiocylindrowym silnikiem o mocy około 100 kW.
Ponoć już sam silnik odznaczał się charakterystycznym kształtem oraz był
dodatkowo wykonany z lekkich stopów. Typ 57 był także typem wprowadzającym
wiele innowacji technicznych w stosunku do poprzednich konstrukcji firmy
Bugatti. Wiele z tych innowacji zostało początkowo odrzuconych przez szefa
firmy i wprowadzono je dopiero w późnych modelach samochodów Bugatti 57.
W roku 1935 wprowadzono na rynek usportowioną odmianę typ 57S. Samochód ten
miał obniżone zawieszenie, chłodnice o zmienionym kształcie (zrywające z
dotychczasowym tradycyjnym kształtem stosowanym w firmie Bugatti) oraz
kilkoma innymi szczegółami technicznymi.
W roku 1937 pojawiły się samochody w wersjach typ 57C i 57SC. Jak pisze
autor artykułu (z pisma Automobilista) miały one silniki z doładowaniem
(czyli ze sprężarką mechaniczną) oraz opływowe karoserie. Naturalnie
silniki z doładowaniem i dopracowane karoserie znacząco wpłynęły na wzrost
i tak już wysokich osiągów poprzednich wersji. Wystarczy powiedzieć, że na
samochodach tych bez problemu osiągano prędkość 200 kilometrów na godzinę ...
Oczywiście tak doskonałe maszyny (wersje 57S i 57SC) miały odpowiednio
doskonałe ceny i w związku z tym już w 1938 roku wycofano je z produkcji
na rzecz kontynuacji produkcji poprzednich modeli tej samej serii
Bugatti 57 i 57 C. Samych samochodów wersjach 57S i 57SC sprzedano ok. 40
egzemplarzy (większość z nich przetrwała do dzisiaj).
Tyle o samej historii samochodu. Czas na opis jego karoserii. Jak się
okazało samochody te miały nadwozia produkowane w wytwórniach
specjalizujących się tylko w produkcji nadwozi. "Seryjne" nadwozia były
projektowane przez samego Jeana Bugatti. Natomiast zdarzało się wielu
klientów, którzy zamawiali sobie nadwozia w innych firmach, rezygnując z
zakupu nadwozia w firmie Bugatti. Naturalnie samo zamówienie nadwozia
do samochodu Bugatti typ 57 było już wyróznieniem dla firmy w której
składało się zamówienie ...
Katalog firmy Bugatti zawierał wiele propozycji nadwozi, z których
najbardziej popularnymi były dwudrzwiowe coupe Ventoux, kabriolety
Stelvio oraz limuzyny Galibier. Rzadziej zamawianymi nadwoziami były
dwumiejscowe kabriolety Aravis, oraz kabriolety i coupe Atalante.
Te ostatnie były pierwowzorami najbardziej znanego (i futurystycznego)
nadwozia Atlantic. Właśnie to nadwozie z nitowaną płetwą ma mój model.
I to byłby koniec opowieści o tamtych (jakże ciekawych) czasach.
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)